Reminiscencja: Jak wspomnienia mogą pomóc w opiece nad osobą z demencją
Z każdym rokiem przybywa osób starszych, a co za tym idzie – wzrasta liczba przypadków zaburzeń neuropoznawczych, takich jak choroba Alzheimera i otępienie naczyniowe. Pomimo ograniczeń tradycyjnych metod leczenia, naukowcy z Hiszpanii i Portugalii przeprowadzili badania, które pokazują, że terapia reminiscencyjna może przynieść realne korzyści. Ta forma terapii, oparta na wspominaniu przeszłości, wykazała pozytywny wpływ na funkcje poznawcze i jakość życia pacjentów.
Wraz z tym, jak świat się starzeje, coraz więcej ludzi ma problemy z pamięcią i innymi zdolnościami poznawczymi. Szacuje się, że obecnie na całym świecie około 44 miliony osób cierpi na takie problemy, a do 2050 roku liczba ta może wzrosnąć do 135 milionów. Najczęstszą przyczyną tych problemów jest choroba Alzheimera, a zaraz za nią demencja naczyniowa.
Leczenie – nie tylko tabletki
Tradycyjne leki nie zawsze działają skutecznie w spowolnieniu lub zatrzymaniu problemów z pamięcią. Dlatego coraz bardziej popularne stają się terapie niefarmakologiczne, które pomagają poprawić jakość życia pacjentów bez skutków ubocznych. Jedną z najpopularniejszych metod jest terapia reminiscencyjna (RT).
Czym jest reminiscencja?
Reminiscencja to metoda, w której osoby starsze przypominają sobie i opowiadają o wydarzeniach z przeszłości. Mogą to robić indywidualnie lub w grupie, używając zdjęć, muzyki czy przedmiotów z przeszłości jako przedmiotu do inspiracji. Metoda ta pomaga pacjentom połączyć się z ich przeszłością i poprawić ich samopoczucie oraz funkcje poznawcze.
Jak działa terapia reminiscencyjna?
Terapia reminiscencyjna może mieć dwa główne formaty: proste wspomnienia i przegląd życia. W przypadku prostych wspomnień, pacjenci swobodnie rozmawiają o różnych aspektach swojego życia, takich jak wakacje, praca czy jedzenie. Przegląd życia jest bardziej zorganizowany – terapeuta prowadzi pacjenta przez ważne wydarzenia życiowe, pomagając mu znaleźć sens i zrozumienie swojego życia.
Dlaczego to działa?
Osoby z problemami pamięciowymi często mogą przypomnieć sobie wydarzenia z dzieciństwa i wczesnej dorosłości, nawet jeśli zapominają, co się działo ostatnio.
Skupienie się na tych starych wspomnieniach pomaga im lepiej się komunikować i odzyskać poczucie tożsamości. Terapia ta działa na styku podejść poznawczych i emocjonalnych, co pomaga poprawić pamięć autobiograficzną i ogólne samopoczucie psychiczne.
Co mówią badania?
Badania pokazują, że terapia reminiscencyjna ma pozytywny wpływ na funkcje poznawcze pacjentów, podobnie jak inne terapie stymulujące. Szczególnie efektywna wydaje się terapia indywidualna, która pozwala na głębszą relację z terapeutą i dostosowanie tempa terapii do potrzeb pacjenta. Stosowanie różnych bodźców, takich jak zdjęcia czy muzyka, pomaga stymulować funkcje poznawcze.
Poprawa nastroju i walka z depresją
Terapia reminiscencyjna ma również umiarkowany wpływ na poprawę nastroju i zmniejszenie objawów depresji. Indywidualne sesje wydają się być bardziej efektywne niż sesje grupowe, co pokazuje potencjał tej metody w poprawie samopoczucia psychicznego pacjentów.
Co dalej?
Większość badań dotyczy osób z wyższym poziomem wykształcenia, więc potrzebne są dalsze badania na bardziej zróżnicowanych grupach, aby lepiej zrozumieć, jak terapia reminiscencyjna działa na różne osoby. Na przykład w Portugalii przeprowadzono badanie, które pokazało, że terapia ta może mieć pozytywny wpływ na starszych ludzi o niskim poziomie wykształcenia, którzy często mają trudniejsze życie i wyższe ryzyko demencji.
Terapia reminiscencyjna to obiecująca metoda pomagająca starszym ludziom z problemami pamięciowymi. Warto wprowadzać znane nam już informacje z przeszłości osób z demencją, z którymi mamy na codzień styczność w codzienne czynności. Ułatwi nam to nie tylko opiekę nad tą osobą, ale również, jej pomoże w łagodny sposób przywracać poczucie przynależności i samopoczucie.
Strona stworzona przezeMNIE.